คุณพระตบหน้าพ่อเทพ เราแอบน้ำตาไหลไม่ได้สงสารพ่อเทพดอก

น่าสงสารจัง วันนี้เห็นพ่อเทพน้ำตาไหลเยอะสุดแล้วๆ

เมื่อ 2 วันที่ผ่านมาได้ไปสอย โทรทัศน์ มาใหม่ดูได้เเค่ 2 วัน อีเเมวเจ้ากรรมกระโดดเข้าห้องทำโทรทัศน์หล่นลงมาจอเเตก หน้าจอ 18 ล้านพอกเซลมากกก มือสั่น น้ำตาคลอเบ้า วินาทีนั้นอยากฆ่าเเมวมาก ลองยกเอาไปที่อ

เข้านี้้เปิด tt เจอคลิปหนึ่งที่ลูกสาวเหมือนตัดพ้อ ว่าพ่อแม่อุตส่าห์ส่งเรียนตั้งสูงแต่จบมาเป็นได้แค่ คนขายอาหารร้านที่พ่อแม่เคยทำ ภาพสุดท้ายคือ ภาพลูกสาวในงานศพพ่อ และคำถามว่า มันนานจนพ่อรอไม่ไหวใช่มั้

. จรเข้โศกขื่นสะอื้นเศร้าน้ำตาคลอเต็มเบ้าเจียนจะไหลละครจบเก็บฉากเดินจากไปรับผิดชอบอะไรไม่รู้โว้ย .......................................................................................................

...ขอบคุณเพลงพี่ป้าง "ทุกคนเคยร้องไห้" เพลงนี้ทำให้ปล่อยน้ำตาออกมาได้โดยรู้สึกว่ามันก็แค่นี้แหล่ะ ปล่อยมันไหลออกมา แค่เริ่มต้นเพลงก็คลอเบ้าละ ขอบคุณจริงๆ แล้วก็ยิ้มให้กับตัวเองอีกครั้ง

จำได้ว่า พระเอกทำเป็นไม่สนใจเรื่องของนางเอง​ แต่ลับหลังพระเองสนใจทุกอย่าง​ ทั้งดอกไม้ดอกแรก​ หนัง​เรื่องแรกที่ดูด้วย​กัน​ พระเอกเก็บไว้ในบันทึก​ ตอนจบนางเองมาเจอบันทึก​นั้น​ และรู้​ว่าพระเอกตายไปแล้ว

ฆ่าอิชั้นเสียยยยยยยย​ ร้องไห้ตามเลย